Impingement (subacromiaal pijnsyndroom, SAPS)

Subacromiaal impingement syndroom kan ontstaan door pathologie van structuren in de subacromiale ruimte, zoals de pezen van de rotator cuff, de lange kop van de bicepspees, de subacromiale slijmbeurs, en het bovenste kapsel van het schoudergewricht. Risicofactoren zijn onder andere vernauwing van de ruimte tussen het acromion en de humeruskop, leeftijdsgebonden degeneratieve veranderingen van de pees, overbelasting van de rotator cuff, slechte houding, scapulaire instabiliteit, en gleno-humerale hypermobiliteit. Patiënten ervaren vaak pijn aan de voorzijde of buitenzijde van de schouder, uitstralend naar de bovenarm, en pijn bij het liggen op de schouder of bij het pakken van iets hoogs.

Schouderpijn, veroorzaakt door een impingement syndroom, is de derde meest voorkomende klacht bij fysiotherapiebehandelingen. De symptomen zijn gebaseerd op neurogene en/of klassieke ontstekingsactiviteit door mechanische druk of inklemming van pezen van de rotator cuff of de slijmbeurs. Fysiotherapie blijkt zowel op korte als op lange termijn dezelfde positieve effecten te hebben als een operatie. Het behandelen van patiënten met SAPS (Subacromiaal Impingement Syndroom) met fysiotherapie kan het aantal benodigde operaties verminderen.